Poezja-talar, strona 9

           Zieleń

Brzęk pszczół, spijających nektar

z kwiatów, lekki powiew wiatru-

darzy mnie spokojem..

Wróciłam z daleka, aby zachwycać się

pięknem krajobrazów...

Poruszać czułe struny natury,

przywoływać piękne chwile zdarzeń,

zanim znikną bezpowrotnie..

Zanurzam się w zieleń:

łąki pełne polnych kwiatów, a na poboczach

dróg,czerwienią się kwiaty  dzikich maków..

Towarzyszą mi promienie słońca..

Czerpię garściami nadzieję !

Mogę przecież marzyć- zanim się rozwieje..

Piękny słoneczny dzień- rozdaje energię,

troski codzienne, których jest tak wiele- odpłyną..

W taki dzień, uśmiech przesyłam dla wszystkich !

maria talar

       Uśmiech..

Uśmiech kwiatów,

pochylone krzewy i drzewa w ruchu,

uśmiech słońca-odsłaniają piękne obrazy...

Ach ! Gdyby tak, to piękno mogło ciągle trwać

Czas, przestałby  płynąć!

Emocje i wspomnienia z dawnych lat-zamknęłabym,

w srebrnej kuli...

Refleksje -to smutne i niemożliwe...

Wszystko , krótko trwa..

Nie nadążysz z myślami- już zanika ślad...

Aura, zmienna codziennie- ukazuje nowy  świat...

mariatalar

,

                  Nie muszę...

Poranek, czerwcowy- spokojny..

Siedzę , wśród kwitnących krzewów,

słucham,śpiewu ptaków..

Mysli moje błądzą , w nieznane,

daję upustu fantazji..

Czas płynie leniwie, czynności- te same..

Wiem, że niczego nie muszę..

Nie muszę pędzić do pracy, szybko robić zakupów..

Czas płynie inaczej i jestem ciągle w domu !

Mam nadmiar emocji,oglądam otoczenie - jednak nie muszę !

mariatalar

                 Otoczenie kwiatów

Krzewy kwitnące zdobią ogród,

białe, różowe i inne kwiaty- cieszą oko..

Znikają wówczas natrętne myśli,

co do głowy się cisną..

W promieniach słońca oglądam falujące liście i kwiaty...

Wsłuchuję się w rozmowy ptaków, chwytam brzęczenie

owadów, zapylających kwiaty- które pracują..

Panuje tu błogi spokój...

Dzień taki, może ciągle trwać- problemów brak,

zabiera je wiatr..Ciemne barwy wieczora-oświetla ranka blask...

mariatalar

       Granitowa skała..

Wiele wycierpiałam..

Byłam, cierpiałam i żyłam..

Was- przy mnie nie było..

Wszystko, przeminęło!

Nawet moja miłość,

w pył się zamieniła..

Może kiedyś- wiatr rozszalały,

pył ten zaniesie, na znajome skały..

Teraz jednak muszę stać się twardą skałą,

aby trwać przy  życiu- w momentach fatalnych...

Serce nie może zadrżeć, chociażby chciało,

to sprawi, że pokona trudności -i tak

będzie nadal trwało...

mariatalar