Poezja-talar, strona 2

               Święta

Dekoracje świąteczne- wszędzie nas otaczają,

nawet gwiazdy na niebie do nas się uśmiechają...

Czas,taki-raz w roku jest nam dany,

przypomina o miłości do ludzi i zwierząt - zapomnianych..

Darujmy im radość i pomoc...

Aura, zmienna - wciąż nas zaskakuje,

słońce lub chmury ciągle serwuje..

Chmury, poszarpane- wędrują po horyzoncie,

pędzone przez wiatr- przesłaniają słońce,jasność- szybko znika,

szarość pozostaje i wszystko przenika...

Wróble, skulone - zajęły gałęzie z owocami-

posilić się muszą no  i pobyć z nami...

Nastrój się poprawia, robi się weselej..

Śnieg, wolno okrywa- ogrodową zieleń..

Nadszedł czas odpoczynku....

mariatalar

              Ucieczka

Poezja, to zwykłe słowa,

wydobyte z głębi duszy,

chodzą wszędzie za Tobą,

nic ich nie poruszy...

Czasem widzisz, to czego nie ma,

czujesz- to co zapomniane, otacza Cię

ciepło wyimaginowane....

Czuję wciąż- ciepło Twoich rąk..

Wędrujemy razem,  po krainach nieznanych,

zbieramy okruchy uczuć- rozsypane !

Czasem ptaków śpiew,

umila nam czas-naturą się zachwycamy..!

Spacer, w czasie opadów śniegu z deszczem,

nie jest romantyczny- można jednak znaleźć moment,

w którym nagle  zaiskrzy- zobaczysz piękno,

którego nie było- powróci uśmiech, zagubiony...

Spójrz na stada ptaków, jak ciężko pracują,

szukają pożywienia , schronisk poszukują..

Ogród, z nasionami krzewów- możemy im ofiarować,

pomoc jest konieczna, aby mogły przezimować..

W czasie takiej aury - najlepiej się schować,

w jakiejś ciepłej dziupli i tam przezimować..

Natura nas obudzi, na wiosnę- wrócimy wówczas,

do ludzi - radośnie..!

mariatalar

  Oczekiwanie na jasność

Krople, drobnego deszczu,

wolno spadają na szary ogród.

Ptaki, zaprzestały treli- schroniły się,

w zakamarkach i gniazdach na drzewie.

Smutny, to widok ,

lecz muszę odnaleźć pozytywną energię.

Człowiek, zwykle czegoś oczekuje..

Ja, oczekuję słońca!

W jasności- będę się cieszyć bez końca !

Wyjdę do ogrodu- podziwiać przyrodę..

Wodę, której krople ,zawieszone na zielonych

krzewach- mienią się tysiącem barw ...

Zapomnę o szarości, dnia codziennego..

Odzyskam nadzieję- jasność ukaże piękno, które trwa..

Wkrótce, zapadnie zmrok- zamajaczą cienie..

Przede mną: długa, długa noc, a sen, to marzenie...

mariatalar

      Za oknem..

W ponury, smutny poranek,

wracam do wspomnień, dawno zapomnianych...

Przywołuję postacie, ze starych fotografii,

łezka w oku, czasem się pojawi..

Staram się zapomnieć, nie patrzę do tyłu ,

trudno wymazać z pamięci, to co już minęło...

Obraz, kieruje nasze myśli w tamtą stronę,

zanurzam się bezwiednie, w krajobrazy piękne,

dawno utrwalone..

Jestem, już pełna energii!Zapominam o szarości..

Smutek, przestał już w mym sercu gościć...

To, wszystko się zdarza,chociaż  jedynie marzę...

mariatalar

trudno

                  Cień jesieni

Promienie słońca jesiennego,

nieśmiało wyjrzały z za chmur.

Oświetlily, wolno spadające liście,

przedarły się przez zalegające mgły.

Nawet chwila, w wielobarwnym otoczeniu,

przynosi coś dobrego...

Przesłania szarość, dnia jesiennego..

Wkrótce, biały puch okryje ogołocone gałęzie i krzewy..

Rośliny, drzewa i krzewy- pogrążą się w głębokim śnie..

W nowej szacie - będzie jaśniej !

Póki co, ponure otoczenie góruje,

słońce znikło, szarość dominuje !

mariatalar