| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 |
Oczekiwanie.,2009.
Czekam.. Wciąż na coś czekam...
Oczmi wyobraźni przenikam przestworza..
Do intuicji się uciekam...
Niczego nie zmienię -wszystko jest poza mną
Los uknuł spisek- jak postąpić ze mną..!
Cisza...Nieodgadniona cisza...
Patrzę- nasłuchuję...
Niczego nie słyszę..
Nocne cienie buszują za płotem..
Co teraz ? A co potem ?
mariatalar
Ptak
Czemu ciągle kwilisz - ptaszyno kochana ?
Szukasz swoich dzieci? A może kompana ?
Dzieci odfrunęły-pewno gdzieś daleko..
Zapomniały Ci powiedzieć-co dzieje się z nimi...
E tam.. Taka kolej rzeczy..!
Wiesz to doskonale..
Nie wołaj ich więcej..! Niech zostaną same..
Spiewaj swoją piosnkę-lecz nieco weselszą...
mariatalar
Mrzonki,2009
Nie oglądaj się do tyłu,
Tam już nie ma nic...
Wszelkie szczęście się skończyło...
Zanim nadszedł świt...
Teraz mrzonki wciąż znikają,
jak poranne mgły..
Promień słońca je rozprasza..
Resztę zrobi wiatr...
Pozostałeś sam-z myślami o przyszłości swej...
Humor nie powinien Cię opuszczać,
z wszystkiego się śmiej..
Czasem nawet zanuć pieśń..
Spójrz..! Wiele lat już mija- a nam miłość sprzyja,
otacza nas wokół...Błyszczy w Twoim oku..
Radość, że żyjemy..! Cel- zawsze znajdziemy..
Uśmiechaj się..
mariatalar
Razem ...
Sytuację jakich wiele-przedstawię Wam przyjaciele!
Kiedyś żyło sobie dwoje starych ludzi..
Czas zabrał im młodość i serca ostudził...
Mieli wszelkie szanse wieść życie spokojne..
Tak naprawdę- toczyli ciągłe wojny..!
To moje.! To twoje..- słychać ciągłe wypominki..
Twój udział w majątku wspólnym - jest faktycznie nikły..!
Popatrz na siebie..-wyglądasz okropnie,
ciągle chorujesz, a na domiar złego-
wciąż jeszcze żyjesz..!
To smutne..jednak pamiętaj bezduszna istoto ..!
Los potrafi karać i figla nam spłatać..!
Nie wiesz ile tracisz..!
Uczucia i miłość - zastąpiła głupota..!
Zamiast spokoju-dogoni Cię samotność i tęsknota,
co niby ciemna chmura otoczy Cię wokół...
mariatalar
Zmierzch,2014
Nie robię Ci wyrzutów Panie,
że tak urządziłeś świat..!
Pozwalasz przeżyć miłość i rozstanie,
aby zniknąć niby polny kwiat .!
Trudno pogodzić się z losem,
który toruje nam drogę przez świat,
spycha marzenia w otchłań..
Oddala życia czar..
Pozostaniesz jedynie w pamięci
bliskich albo nie..
Cierpienia Cię dobiją,
aby bez żalu odejść z ziemi tej..!
To scenariusz istnienia-
każdej istoty,której pozwoliłeś żyć..
Dzisiaj ciesz się każdą chwilą,która ostatnią może być ..!
Wznieś toast za miłość, co zawsze będzie żyć..!
mariatalar