Archiwum 12 listopada 2016

poezja-talar

O przyjacielu..

Powoli, powoli -nadchodzi w moją stonę,

to co nieuniknione...

Rozpacz żadna i siła- losu nie zatrzyma..

Mój wielki przyjaciel- odchodzi..

Choć będę tęskniła i łzy wylewała,

niczego nie zmienię, bo nie mogę..

Z wyrokiem trzeba się pogodzić..

W pamięci zachowam Twoje przytulanki..

Obejmowanie łapkami, mruczenie,

powitania rankiem..

Powróć ! Raz jeszcze-choćby we śnie..

Obejmij mnie łapkami- pożegnaj się...!

mariatalar

poezja-talar

Strumyk,2002

Otoczenie mnie leczy codziennie..

Odpoczywam- wpatruję się w strumyk,

jak toczy swoje wody w dal..

Słucham śpiewu ptaków,

dla wiatru wystawiam policzek..

Myślę- istnieje inne, lepsze życie..

Tam ból nie ma wstępu,

troski nie dochodzą..

Zieleń jest soczysta, w rzece czysta woda..

Duch, wyzwolony,buszuje w przestworzach,..

Radość i szczęście otacza Cię,

z każdej strony...

Ciągle poszukuję, w naturę się wsłuchuję..

Może kiedyś odnajdę te miejsca,

gdzie niczego nie ma, oprócz szczęścia..

mariatalar

Moje wiersze